Lista kotów na wolności
Dyskrecja tego pięknego nocnego kota jest być może jednym z powodów, które utrudniły obserwację jego ewolucji. Gospodarz lasów i ich krawędzi, żyje w Europie, Azji i Afryce, zanim zobaczymy Listę kotżw w środowisku naturalnym, wiedzmy niewiele o dzikich kotżw.
Lista kotów na wolności
| WILD CAT | |
| Ostatnia nazwa(rodzaj, gatunek): | Felis silvestris |
| Rodzina: | Felidae |
| Rząd: | Mięsożercy |
| Klasa : | Ssaki |
| Identyfikacja : | Nieco większy od kota domowego, sierść od jasnożółtej do ciemnoszarej, ogon zakończony czarnym rękawem, paski na ogół niepozorne. |
| Pokrój : | Od 45 do 70 cm (głowa i ciało); ogon 26 do 32 cm; wysokość w kłębie 25 do 35 cm |
| Waga: | 5 kg średnio (samce); 3,5 kg średnio (samice) |
| Podział : | Eurazja, Afryka i południowo-zachodnia Azja |
| Siedlisko: | Lasy liściaste, stepy i sawanny; nieobecny na pustyniach i w tropikach |
| Dieta : | Mięsożerne |
| Struktura społeczna: | Samotniczy i terytorialny |
| Dojrzałość płciowa: | W wieku 10 miesięcy |
| Okres lęgowy: | Szczególnie początek wiosny |
| Czas trwania ciąży: | 63 do 69 dni |
| Liczba młodych w miocie: | Od 1 do 7 |
| Masa urodzeniowa: | 100 g |
| Długowieczność: | Od 12 do 18 lat w niewoli, na wolności nieznana |
| Kadry, tendencje: | Kilkadziesiąt tysięcy zwierząt; globalnie stabilna, ale lokalnie malejąca lub zagrożona |
| Status, ochrona: | Załącznik II Cites (Konwencja o międzynarodowym handlu gatunkami zagrożonymi wyginięciem). Gatunek chroniony w Europie i Azji Środkowej, ale tylko w niektórych krajach Afryki |
| Uwaga : | Znaczne ryzyko hybrydyzacji z bezpańskim kotem domowym |
Koty w środowisku naturalnym
SZCZĘŚLIWE
OCZY
Siatkówka, bogata w pręciki, zapewnia ostrość widzenia nocnego. Źrenica znacznie zmienia swoją wielkość w zależności od tego, czy zwierzę znajduje się w jasnym świetle, czy w półmroku. Pionowe skrzyżowanie włókien mięśniowych po obu stronach źrenicy, typowe dla rodzaju Felis, umożliwia niemal idealne jej zamknięcie przy silnym świetle.
ŁAPY
Przednie łapy mają 5 palców, pierwszy palec, umieszczony bardzo wysoko, nie pozostawia odcisku na podłożu; tylne łapy mają 4 pal
ce.
CZASZKA
Bardzo zaokrąglona, czaszka jest znacznie szersza niż długa. U dzikiego kota grzebień strzałkowy nie jest zaznaczony jak u dużych kotów, jest to powierzchnia czaszki, która sama w sobie umożliwia umocowanie potężnych mięśni szczęk. W miejscu połączenia kości nosowej i czołowej nie ma wgłębienia.
JELITA
Feliny mają krótkie jelita, co wynika z ich mięsożernej diety. Jelito dzikiego kota europejskiego jest znacznie krótsze niż jelito kota domowego.
ZĘBY
Rozwój mięśni daje dużą siłę szczękom.
Są one wyposażone w 30 zębów. Wzór zębowy na pół szczęki to: I3 / 3; C1 / 1; PM3 / 2; M1 / 1. Mięsożerne (4 e górne przedtrzonowce i 1 st dolne trzonowce), w p
stawowe, są niezwykle ostre. Tną one pokarm, który jest połykany bez przeżuwania.
KOŚĆ GNYKOWA
Tworząc literę H, aparat gnykowy łączy tylną część czaszki z krtanią i tchawicą. Jego dwie górne gałęzie, przyspawane u podstawy do pionowego trzonu kości, są skostniałe u kotów Felis, które mruczą, i składają się z elastycznego więzadła u Panthera, które ryczą.
Lista kotów w dzikim
środowisku
Dzikie koty dzielą się na duże dzikie koty, takie jak lwy, tygrysy itp. i małe dzikie koty, takie jak ryś. W związku z tym porozmawiamy o Liście małych kotów In The Wild, które są rozpowszechnione na większości kontynentów.
European WildCat
Europejski żbik
(Felis silvestris) to gatunek małego żbika pochodzący z Europy kontynentalnej, Szkocji, Turcji i Kaukazu. Zamieszkuje lasy od Półwyspu Iberyjskiego, Włoch, Europy Środkowej i Wschodniej po Kaukaz. Został wytępiony w Anglii i Walii.
European WildCat
African WildCat
Żbik afrykański
(Felis lybica) to gatunek małego żbika pochodzący z Afryki, zachodniej i środkowej Azji aż do Radżastanu w Indiach i Xinjiang w Chinach Status Czerwonej Listy IUCN Least Concern jest przypisany do gatunku Felis silvestris, który w momencie oceny obejmował również żbika afrykańskiego jako podgatunek.
Na Cyprze żbika afrykańskiego znaleziono w miejscu pochówku obok ludzkiego szkieletu w przedpotopowej neolitycznej osadzie B Shillourokambos. Szacuje się, że groby zostały założone przez neolitycznych rolników około 9 500 lat temu i są najwcześniejszym znanym dowodem na bliski związek kota z człowiekiem.
Ich bliskość wskazuje, że kot mógł zostać oswojony lub udomowiony. Wyniki badań genetycznych wskazują, że żbik afrykański rozdzielił się genetycznie na trzy klady około 173 000 lat temu, a mianowicie żbika bliskowschodniego, żbika południowoafrykańskiego i żbika azjatyckiego. Żbiki afrykańskie zostały po raz pierwszy udomowione około 10 000 lat temu na Bliskim Wschodzie i są przodkami kota domowego (F. catus). Krzyżówki pomiędzy kotami domowymi i żbikami afrykańskimi są nadal powszechne.
Żbik afrykański Żbik kreteński jest przedstawicielem rodzaju Felis, który zamieszkuje grecką wyspę K
retę.
Jego status taksonomiczny jest obecnie niejasny, ponieważ niektórzy biolodzy uważają, że prawdopodobnie został wprowadzony, lub żbik europejski (Felis silvestris silvestris), lub mieszaniec między żbikiem europejskim a kotem domowym (F. catus).Felis silvestris cretensis został zaproponowany jako nazwa naukowa dla żbika kreteńskiego w 1953 roku przez Theodora Haltenortha.
Opisał on dwie skóry kotów, które zostały zakupione na bazarze w Chanii i przypominały skórę żbika afrykańskiego (Felis lybica lybica), ale z krzaczastym ogonem jak u żbika europejskiego. W latach 80. Colin Groves zmierzył i ocenił zoologiczne okazy kotów, które pochodziły z wysp Morza Śródziemnego. Stwierdził on, że dwie skóry kotów z Krety różniły się od prawdziwych okazów żbika i dlatego uznał je za koty zdziczałe.
Żbik kreteński Żbik
azjatycki
Żbik
azjatycki (Felis lybica ornata) to podgatunek żbika afrykańskiego, który występuje od wschodniego Morza Kaspijskiego na północ do Kazachstanu, do zachodnich Indii, zachodnich Chin i południowej Mongolii.
Jest również znany jako azjatycki żbik stepowy.
ildcat i indyjski kot pustynny. Kompleksowi gatunków żbika przypisano status Least Concern na Czerwonej Liście IUCN. Nie ma informacji o aktualnym statusie lub liczebności populacji żbika azjatyckiego na całym obszarze występowania, ale uważa się, że populacje zmniejszają się.
Asiatic WildCat
Arabian
WildCat
Dziki
kot
arabski
(nazwa naukowa: Felis silvestris Gordon) jest podgatunkiem dzikiego kota zamieszkującym Półwysep Arabski i został po raz pierwszy opisany w 1968 roku przez ornitologa Jamesa Mariusa Harrisona. Został nazwany na cześć majora SC Gordona, który zebrał próbki gatunku w Omanie.
Dziki kot arabski jest bardzo podobny do kota domowego, pod względem wielkości i wyglądu. Futro jest krótkie i gęste, szarobrązowe, popielato-szare lub pomarańczowo-żółte, z ciemnymi oznaczeniami na głowie i ciemnym paskiem na ciele i krawędziach oraz w pobliżu końcówki ogona. Jego podrządy są białe, a między łapami i na podeszwie stopy znajdują się czarne włosy.
Kot ten jest endemiczny dla północnego Omanu i części Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Jego typowe siedlisko to półpustynne obszary między skałami i niskimi drzewami, gdzie samce utrzymują obszar (zwierzę), który może osiągnąć kilka kilometrów kwadratowych, a samice w nieco mniejszych obszarach.
Arabian WildCat
Corsican Wild
Cat
Żbik korsykański to zdziczały kot domowy (Felis catus), który kiedyś był uważany za podgatunek żbika afrykańskiego (Felis lybica), ale obecnie uważa się, że został wprowadzony na Korsykę około początku pierwszego tysiąclecia.
W 2019 roku kilka gazet poinformowało o rzekomym odkryciu żbika korsykańskiego jako nieznanego wcześniej gatunku kota, nazywając go „kotem-foksem”.
Corsican WildCat
Southern African WildCat
Południowoafrykański żbik
(Felis lybica cafra) to podgatunek żbika afrykańskiego pochodzący z południowej i wschodniej Afryki. W 2007 roku został wstępnie uznany za odrębny podgatunek na podstawie analizy genetycznej. Dowody morfologiczne wskazują, że podział między podgatunkami żbika afrykańskiego w Afryce nastąpił na obszarze Tanzanii i Mozambiku.
Jest również znany w języku angielskim jako „bush cat
” Southern African WildCat
Caucasian Wild
Cat Żbik kaukaski
(Felis silvestris caucasica) jest europejskim podgatunkiem żbika, który zamieszkuje góry Kaukazu i Turcję.
Żbik kaukaski różni się od żbika europejskiego jaśniejszym szarym kolorem, z bledszym wzorem na bokach i ogonie. Jest podobnej wielkości.
W Turcji żbik jest uważany za pospolity w mezosferze i mieszanych lasach dębowo-bukowych Gór Pontyjskich, ale rzadki w regionach Morza Marmara i Morza Egejskiego. W górach Taurus występuje prawdopodobnie tylko w lasach liściastych prowincji Kahramanmaraş. Prawdopodobnie wyginął w regionie Wschodniej Anatolii.
Kaukaski dziki kot Kot
Pallasa
Kot Pallasa (Otocolobus manul), zwany również manul, jest małym dzikim kotem o szerokim, ale fragmentarycznym rozmieszczeniu na łąkach i górskich stepach Azji Środkowej. Negatywny wpływ na niego ma degradacja siedlisk, spadek bazy ofiar i polowania. Został sklasyfikowany jako Least Concern na Czerwonej Liście IUCN od 2020 roku.
Kot Pallasa został po raz pierwszy opisany w 1776 roku przez niemieckiego przyrodnika Petera Simona
Pallasa
Kot abisyński Dziki
kot abisyński
/æbɪˈsɪniən/ to rasa zwierząt domowych
.
krótkowłosy kot z charakterystycznym „ticked” tabby płaszcz, w którym poszczególne włosy są banded z różnych kolorach.W kategoriach nomenklatury, są one również znane jako po prostu Abys. Nazwa rasy pochodzi od Abisynii (obecnie zwanej Etiopią), skąd, jak się uważa, pochodzi.
Jeśli chodzi o udomowienie kotów, analiza wykazała, że Abisyńczyk jest jednym z najstarszych istniejących typów zwierząt, a zmumifikowane koty w egipskich grobowcach badane przez archeologów wyglądały podobnie do współczesnych standardów rasy.[potrzebne cytaty] Chociaż uważany za stosunkowo mało popularny w przeszłości jako rasa w porównaniu z innymi, Abisyńczyk obecnie znajduje się w pierwszej piątce najpopularniejszych ras na świecie.
Abisyńczyk WildCat
Charakterystyczny wygląd rasy, sprawiający wrażenie długiego, szczupłego i delikatnie umaszczonego w porównaniu z innymi kotami, był porównywany do ludzkich modeli mody. Pod względem osobowości, koty tradycyjnie wykazują aktywne, ciekawskie postawy, w których często podążają za właścicielami i zachęcają do zabawy, będąc uważane za „klaunów królestwa kotów”.
Uwaga: w liście „Koty na wolności” nie mówiliśmy o wszystkich kotach, tylko o najbardziej znanych gatunkach żbików.
źródła: https:
//en.wikipedia.org/wiki/
