Drzewa są dobrze znane z pochłaniania CO₂. Jednak międzynarodowy zespół badawczy kierowany przez Vincenta Gauci z University of Birmingham odkrył, że mikroby żyjące w drewnie i na korze drzew mogą również wiązać duże ilości metanu. To spektakularne odkrycie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature. O badaniu poinformowały liczne media, w tym The Guardian i The Telegraph.
Podczas gdy absorpcja CO₂ przez liście drzew jest dobrze zbadana, do tej pory nie przeprowadzono szeroko zakrojonych badań nad absorpcją metanu przez drzewa. Wcześniej zakładano, że gleba jest jedynym pochłaniaczem metanu na lądzie.
Według obliczeń autorów badania, drzewa są o około dziesięć procent bardziej skuteczne w łagodzeniu globalnego ocieplenia niż wcześniej sądzono. Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy szacują, że drzewa pochłaniają od 25 do 50 milionów ton metanu z atmosfery każdego roku. Jest to istotne, ponieważ metan jest odpowiedzialny za około jedną trzecią globalnego ocieplenia od czasów przedindustrialnych, zaraz po dwutlenku węgla.
W dolnej części pnia drzewa emitują więcej metanu niż pochłaniają. Metan jest wytwarzany w glebie, gdy materiał organiczny rozkłada się bez dostępu tlenu, co ma wpływ na dolną część pnia. Jednak na wysokości pnia od 0,5 do 1,5 metra drzewa wiążą więcej metanu niż emitują. Analiza wykazała, że mikroorganizmy w drewnie i na korze rozkładają ten gaz cieplarniany. W szczególności drzewa tropikalne wykazują najwyższe wskaźniki absorpcji metanu, prawdopodobnie dlatego, że mikroorganizmy najlepiej rozwijają się w ciepłych i wilgotnych warunkach.
Aby określić globalne znaczenie tego procesu, naukowcy wykorzystali specjalne pomiary laserowe i ekstrapolację do obliczenia ilości kory na całym świecie. Rezultat: gdyby rozłożyć korę wszystkich drzew na całym świecie na płasko, pokryłaby ona cały obszar lądowy planety. Kora drzew oferuje zatem ogromną powierzchnię do wiązania gazów klimatycznych.
Ponieważ jest to jedno z pierwszych badań na ten temat, potrzebne są dalsze badania i ich powtórzenie przez innych naukowców w celu potwierdzenia wyników.
Zespół badawczy Gauci zamierza dowiedzieć się więcej o samych drobnoustrojach i mechanizmach absorpcji metanu. Planują również zbadać, czy rozkład metanu w atmosferze przez drzewa może być jeszcze bardziej wzmocniony.
Plant-for-the-Planet prowadzi również badania terenowe z partnerami uniwersyteckimi w celu poprawy globalnej odbudowy lasów. Na przykład, badają najbardziej efektywną gęstość sadzenia w celu przywrócenia tropikalnych lasów suchych i jak wpływa na to jakość gleby. W innym eksperymencie badają, czy zwiększenie ilości azotu poprzez dostosowanie mieszanki gatunków może przyspieszyć odbudowę suchych lasów tropikalnych.
Jak badanie wpływa na globalne działania na rzecz klimatu?
„Globalne zobowiązanie dotyczące metanu, zainicjowane w 2021 r. podczas szczytu klimatycznego COP26, ma na celu ograniczenie emisji metanu o 30 procent do końca dekady. Nasze wyniki sugerują, że sadzenie większej liczby drzew i ograniczenie wylesiania z pewnością muszą być ważnymi elementami każdego podejścia do tego celu” – powiedział Vincent Gauci, zgodnie z oświadczeniem swojego uniwersytetu.
Plant-for-the-Planet od dawna wzywa do zatrzymania globalnego wylesiania do 2030 roku. Pilność tego postulatu, który został ustalony na szczycie klimatycznym ONZ w 2021 r. w Glasgow, jest bardziej widoczna niż kiedykolwiek dzięki wynikom badania.
Obecnie emisje metanu rosną szybciej niż kiedykolwiek od czasu rozpoczęcia pomiarów w latach 80-tych XX wieku. Metan powstaje, gdy materiał organiczny rozkłada się bez dostępu tlenu. Większość metanu wytwarzanego przez człowieka pochodzi z rolnictwa, a około 30 procent światowych emisji pochodzi od zwierząt hodowlanych. Dalsze uwalnianie metanu ma miejsce na wysypiskach śmieci, w oczyszczalniach ścieków lub podczas wydobywania paliw kopalnych, takich jak gaz ziemny.
Badanie po raz kolejny dowodzi, że lasy, jako złożone ekosystemy, są ewolucyjnie doskonale przystosowane. Mikroby żywią się metanem i wykorzystują go jako źródło energii, żyjąc w symbiozie z drzewem. Jednak zamiast chronić i rozwijać ten system, każdego roku niszczy się dziesięć miliardów drzew. To więcej niż liczba drzew w Niemczech. Jednak dzięki woli politycznej postęp jest możliwy, co pokazuje przykład Luli da Silvy w Brazylii. A to przynosi korzyści całemu światu.
