Wikłacz zielony to mały, jaskrawo ubarwiony przedstawiciel rodziny tanagerów, który zamieszkuje wilgotne, tropikalne regiony Ameryki Środkowej i Południowej. Błyszczące, elektrycznie niebieskie upierzenie sprawia, że samiec tego gatunku wyróżnia się na tle głębokiej zieleni lasów tropikalnych, które zamieszkuje. Samica, z drugiej strony, ma podobnie jasny kolor, ale jej zielone pióra wyglądają znacznie lepiej na tle liści jej siedliska. Choć odmienne, zarówno samiec, jak i samica tego gatunku są oszałamiającymi przykładami wspaniałych ptaków zamieszkujących te regiony lasów deszczowych.
Powiązany artykuł: Badanie wskazuje, że lepsi śpiewacy mogą być również lepszymi myślicielami
Niedawno zielony pnącze znalezione w Kolumbii przyciągnęło uwagę obserwatorów ptaków i całego świata swoim wyjątkowym upierzeniem. Ptak został zauważony na farmie w pobliżu rezerwatu przyrody Manizales w Kolumbii. Już na pierwszy rzut oka łatwo zauważyć, co jest tak uderzającego w tym pojedynczym ptaku. Zdjęcia pokazują ptaka, który jest podzielony na pół z jasnoniebieskimi piórami po jednej stronie i zielonymi po drugiej. Głowa ptaka jest nawet czarna po niebieskiej stronie (samce zielonolicych mają czarne upierzenie na głowie) i jednolicie zielona po zielonej stronie.
Dla przypadkowego obserwatora, takiego jak ja, ptak ten wygląda na jakąś anomalię pół-mężczyzny pół-kobiety. Choć może to zabrzmieć fantazyjnie, jest to bardzo prawdopodobny kandydat na przyczynę niezwykłego wzoru tego ptaka.
Gynandromorfizm to termin, który nie pojawia się zbyt często w ornitologii. Jest to wyjątkowo rzadki stan, który jest częściej rejestrowany u owadów. Gynandromorfizm odnosi się do organizmu, który posiada jednocześnie męskie i żeńskie DNA. Może to skutkować cechami mozaikowymi – gdy cechy obu płci pojawiają się w pomieszanych plamach na całym ciele – i dwustronnymi. Obustronny gynandromorfizm ma miejsce, gdy cechy każdej płci występują osobno po różnych stronach zwierzęcia. Tworzy to efekt „pół na pół” widoczny u zielonego pnącza.
Chociaż udało im się obserwować zielonego pnącza (a dokładniej zielono-niebieskiego pnącza) przez prawie dwa lata, naukowcy nigdy nie schwytali tego ptaka, więc jego skład genetyczny pozostaje całkowitą tajemnicą. Mimo to obustronny gynandromorfizm jest najbardziej prawdopodobnym kandydatem do jego niezwykłej i oszałamiającej kolorystyki.
Chociaż jest to wyjątkowo rzadkie zjawisko, gynandromorfizm występuje u ptaków od czasu do czasu. W rzeczywistości nie jest to pierwszy zgłoszony przypadek gynandromorfizmu u zielonki. Ponad sto lat temu podobno zaobserwowano innego zielonodziobego, który posiadał zarówno cechy męskie, jak i żeńskie.
Popularny artykuł: Stanowy ptak Florydy może się wkrótce zmienić
